Pieterpad dag 4: Zuidlaren – Rolde
Na een heerlijke rustdag was het weer tijd om vroeg op te staan en lekker te gaan wandelen. De afgelopen week hoorde ik al meerdere keren dat de heide in bloei stond en ik had echt zin om al dat glorieuze paars te zien. Ik dacht dat we pas in Overijssel heide zouden zien, dus dit was ook weer een goede aardrijkskunde les voor mij: Drenthe heeft heel veel hei. Het rare is ook dat ik eerder op de heide heb gewandeld in Drenthe, dus geen idee hoe ik dat vergeten kon zijn.
De dag begon miezerend, ging over in regen, en eindigde weer in een miezer. Van tevoren zag ik best op tegen regen, maar het was helemaal oké. De regen dempte veel geluid en bekleedde het landschap in een soort magische damp. Het voelde helend om de regen gewoon te laten regenen en stap voor stap door te zetten.
Eenmaal op het Balloerveld was het echt magisch. Niemand te zien, nergens gebouwen of tekenen van de mens. Een overweldigende paarse stilte. Op een gegeven moment vroegen we ons zelf af of we misschien in een andere wereld terecht waren gekomen, helemaal alleen.
Sorry voor de korte blog vandaag, maar ik ben druk onze spullen aan het inpakken voor het volgende deel van onze tocht: kamperen.